Sydney

Leuke stad. Het aanzicht van de stad wordt bepaald door twee bouwwerken: het Opera House en de Harbour Bridge Maar de leukste trip daar was wel de Blue Mountains. 175 km heen en terug volgens mijn Google tijdlijn.

In plaats van een Hop-on-hop-off bus-tour h

ebben we een fietstocht door de stad gehouden. Niet echt een aanrader. Behalve dan dat we halverwege de City Harbour Bridge zijn gefietst. Verder reden we in een groep langs alle highlights, maar we konden nergens even hop-off-en. De verhalen erbij waren wel weer aardig, maar die krijg je in een bus-tour ook te horen.

In de stad zelf wonen niet zoveel mensen. De meeste, en dat zijn er een heleboel, wonen ten westen van de city. Er wordt in het centrum nu heel veel bijgebouwd. Bijvoorbeeld een grote wolkenkrabber vol gokhuizen. Het stadsbestuur zelf gokt op een flinke toename van Chinese toeristen. Die zijn er al heel wat. Het verschil tussen Japanners en Chinezen is hier wel heel duidelijk. N iet zozeer in uiterlijk, als wel het geluid dat ze produceren. Chinezen schreeuwen veel naar elkaar. Een beetje het verschil tussen een mus en een zeemeeuw (triple s: shit, shout and steel).

Vijf jaar geleden zijn vanwege de toen heersende droogte in Australë veel ibissen de stad ingetrokken. Het bevalt ze daar zo goed dat ze er nog steeds zitten en hun aantal ook flink is toegenomen. Hun snavel geeft ook voordeel bij het voedsel halen onder de roosters in de straat.

De Aboriginals zijn hier net als de Maori in Nieuw-Zeeland, een toeristische attractie. In het dagelijks leven is niets van hun cultuur terug te vinden.